ناگفته های بافت تاریخی فرهنگی شیراز؛ نابودی هویتی به مساحت 57000 متر مربع

محمد معین رحمانی – مینا کمالی:

چند وقتی بود که صدای مردم قصد آنرا داشت تا از برخی فجایع رخ داده در بافت تاریخی شیراز توسط عده ای پرده برداری کند. در راستای تحقیقاتمان با فردی آشنا شدیم که به خوبی عطش پرسش های ما را پیرامون این موضوع فرو نشاند؛ دکتر غلامحسین معماریان، فوق لیسانس معماری از دانشگاه جنوآی ایتالیا و دکترا از منچستر انگلستان و استاد دانشگاه علم و صنعت، دعوت ما را برای گفتگو پیرامون بافت فرسوده شیراز و اتفاقات رخ داده در آن پذیرفت؛ ایشان سخنان ناشنیده بسیاری داشتند؛ مشروح مصاحبه در ادامه می آید:

عاشورا، از قرائت سیاسی تا عاطفی

سلمان کدیور:

هیچ واقعه ای در تاریخ تشیع پر رنگ تر و موثر تر و راهبردی تر از واقعه عاشورا نبوده است. دایره این تأثیر چنان بوده است که هیچ تحولی در جامعه شیعیان رخ نداده و یا هیچ جنبش اصلاح گرانه ای شکل نگرفته، مگر اینکه تمسک به واقعه عاشورا جزء جدایی ناپذیر آن بوده است.

در تمامی طول تاریخ تشیع، واقعه عاشورا با محوریت شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام فصل مشترک تمامی جریان های شیعی بوده است چنان که نه تنها هیچ کدام از این مکاتب نسبت به آن هیچ شک و شبهه و اختلافی نداشته اند بلکه از آن به عنوان ابزاری علیه فشارهایی که از سوی حاکمان، بر آنان وارد آمده استفاده کرده اند.

حسین(ع)، شعاری یا عاشورایی

هادی مسعودی:

دیگر تحملش را نداشتم، تاب نیاوردم، از مجلس بیرون زدم، برافروخته بودم، ناراحت و خشمگین، تحقیر های مداح به اهل بیت دیگر طاقتم را طاق کرده بود، خواننده چنان شأن و مقام حضرت رقیه را در حد یک دختر سه ساله عادی پایین آورد و تمام خواسته آن بانو را به گرسنگی و تشنگی و خواب تنزل داده بود، که شدیداً از سودای وجود اشک ریختم اما نه به خاطر روضه های(بخوانید تحقیر های)مداح، که برای غربت امام حسین(ع). احساس غربت کردم برای شخصیت سید الشهدا که در مجلسی که به اسم ایشان برگزار شده است هم از راه و هدف ایشان از اساس خبری نیست و منزوی ترین موضوع در مجلس امام حسین،خود ایشان است.

تعبییر سبک زندگی هیأتی، خود نوعی انحراف است!

مائده تدینی:

یک پیامک کافی بود تا هماهنگی مصاحبه انجام شود، اما روز مصاحبه مصادف شد با شهادت سردار همدانی و حاج آقا برای تشییع به تهران رفتن تا با چند روز تأخیر مصاحبه انجام بشود. خیلی ساده و صمیمی در دفتر کار همیشگی یعنی حسینیه و این بار حسینیه عاشقان ثارالله در حالیکه همه مشغول آماده سازی فضای حسینیه برای مراسم دهه محرم بودند با ایشان گفتگویی داشتیم. صمیمیت و سادگی حاکم بر محیط و صحبت های حاج آقا باعث شد فضا از یک مصاحبه صرف بیرون رفته و تبدیل به گفتگویی چندنفره بشود که در این میان هم گاهاً حرف هایی می زدند که متذکر می شدند منتشر نشود. حجت السلام سیدمحمد انجوی نژاد شخصیتی است که دیگر نیازی به معرفی ندارد، و این روزها در میان همه ناملایمتی ها و فشارها با صبر محکم پای رکاب انقلاب اسلامی ایستاده است...

حسین را به جنگ حسین(ع) آورده اند!

روح الله رشیدی:

می خواهند حسین(ع) را بر زمین بزنند. اما زورشان نمی رسد. پس دست به دامن دوستداران حسین می شوند. چنان هنرمندانه عمل می کنند که هیچ کس نمی تواند تردیدی در اصالتش کند. می تراشند و می سازند و به نام حسین به خورد جماعت می دهند. نشانی اشتباه به مردم می دهند تا هم حسین را تبلیغ کنند و هم آنها را به دور خودشان چرخانده و آخر سر هم سر از ناکجاباد درآورند. از همین روست که امروز شاهد دهها حسین هستیم. هر کس برای خود مجموعه ای از بافته های بی بنیان ترتیب داده و به جمع حسینیان پیوسته است. به تعداد هر عاشق، حسین داریم. و با حسرت بدنبال یافتن اویی هستیم که در سال 61 هجری جان بر کف و عزیز به مصاف خط انحراف رفت و سخت بی آبرویشان ساخت.

 

خطر مذهبی های بی خطر!

"تحجر و تجدد دو پرتگاه جهنمی هستند که در این سوی و آن سویِ صراط عدل دهان باز کرده‌اند ..." هر کسی و در هر لباسی را به کام خود می کشد، پرتگاه جهنمی که در آن سوی صراط عدل، برای ریش دارها و یقه بسته های حزب اللهی نما ساخته شده است.

خطر حزب اللهی های بی خطر مسئله ای است که اگر برای آن چاره ای اندیشیده نشود تبدیل به جریانی غیرقابل کنترل خواهد شد. چرا که در این جریان همه چیز با لعاب دین و مذهبی بودن توجیه می شود و جریانات ناب حزب اللهی را هم که تنها محل مبارزه با مفسدین و گردن کلفتان هستند را به محاق می برد. مبارزه با مفسدین را وا می نهد، و عدالتخواهی و مطالبه را با برچسب تندروی و خروج از دایره اخلاق محکوم می کند. مذهبی بودن، اهل معنویت بودن و تقوا کلماتی است که برای توجیه اعمال خود و نفی جریانات انقلابی مکرراً بکار می برند.

حسین، ضعیفی که باید بر ای او گریست نبود...

حسین ضعیفی که باید برای او گریست نبود... حسین(ع)یک درس بزرگ‌تر ازشهادتش به ما داده است و آن نیمه‌تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است. مراسم حج را به پایان نمی‌برد تا به همه حج‌گزاران تاریخ، نمازگزاران تاریخ، مؤمنان به سنت ابراهیم، بیاموزد که اگر هدف نباشد، اگر حسین (ع) نباشد و اگر یزید باشد، چرخیدن بر گرد خانه خدا، با خانه بت، مساوی است...اکنون حسین مسئول نگاهبانی انقلابی است که آخرین پایگاه های مقاومتش از دست رفته است و از قدرت جدش و پدر و برادرش، یعنی حکومت اسلام و جبهه حقیقت و عدالت، یک شمشیر برایش نمانده و حتی یک سرباز!

بخشی فعال آموزش و پرورش: برخی مسئولین آنقدر شجاع نیستند که تصمیم خود را پس بگیرند

 

سیمرا مردانی:

تعریفشان را از دوستان شنیده بودیم، در دیداری که حاصل شد صحت قول دوستانمان برایمان واضح شد. مدت ها بود که متمایل بودیم فردی از دل نظام آموزش و پرورش، روند چند ساله حاکم بر آن را آسیب شناسی کرده و برایمان راجع به بی عدالتی در نظام آموزش و پرورش سخن بگوید. پس از تحقیق بالاخره به آنچه می خواستیم رسیدیم؛ صدای مردم میزبان آقای بخشی مدیر مدرسه غیر دولتی شاکریان با چهره ای متبسم، رویی گشاده در یکی از کلاس های آن مدرسه شد. ایشان که از فعالین تربیتی شهر شیراز در 15 سال اخیر هستند، سخنان دقیق و مهمی داشتند که در ادامه مشروح آنرا خواهیدخواند؛  

حکومت دینی یا دین حکومتی؟!

 

دکتر رکنی در جمع جوانان حسینیه انقلاب. جلسه سوم 7 مرداد 94

"حکومت دینی یا دین حکومتی"به عنوان یک سوال مطرح می شود، که میتواند تحت عناوین دیگری چون؛حکومت اسلامی یا اسلام حکومتی،انقلاب اسلامی یا اسلام انقلابی ،جمهوری اسلامی و اسلام جمهور یا اسلام جمهوری مطرح شود،

ایستادگان تاریخ

 هیچ وقت ندیدم پشت میز بنشیند. یک قلم و کاغذ دستش بود و احتیاجات مردم را در هر جایی که بود، می‌نوشت می‌گفت: من را بخشدار صدا نزنید، من برادر کوچک‌تر شما هستم به من بگویید ناصر، برادر فولادی .

برای اتمام ساختمان بخشداری به سیمان نیاز داشتیم. یک روز دو کامیون سیمان به بخشداری آوردند، ولی کارگر نداشتیم تا سیمان‌ها را خالی کنیم. ناصر دست به کار شد و شروع کرد به خالی کردن کیسه‌های سیمان. وقتی دو کیسه سیمان روی شانه‌هایشان گذاشت، یکی از راننده‌ها پرسید: این کارگر کیه که این قدر خوب کار می‌کند؟ گفتم: بخشدار منطقه! 

Top of Form