حسین شهبازی/ نمی دانم چرا بین این همه سوپر استار و این همه انسان های خیلی مهم و رجال خیلی مهمتر! با یک مرد افغانستانی آن هم از نوع گور کنش صحبت کردیم.آن هم در مورد امام روح الله خمینی!ولی صادقانه اش این است که این گفتگو به دل خودمان خیلی نشست.سی ویک سال است که به ایران آمده و تقریبا تمام این مدت را با بیل و کلنگ و قبر کندن امرار معاش می کند.آن چه پس از این خواهید خواند؛ مشروح گفت و گوی ما با سید هاشمی، گورکن افغانستانی است.
کوثره سعید زاده- هادی مسعودی/ «هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به‌صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند» این فرمایش رهبر معظم انقلاب نشان دهنده توجه ایشان به تکریم همه مهاجرین افغانستانید در راستای آرمان های انقلاب اسلامی است.
هدی کیانی(دانشجوی افغانستانی دانشگاه شیراز)/ ای مردم،پروا کنید از پروردگارتان که شما را از یک تن آفرید – سوره ی نسا – او گفت همه ی ما یک تنیم و هزاران سال است که این جمله به زبان ها، آوا ها و اشکال مختلف در جهان تکرار می شود و هر بار نادیده گرفته می شود. خنده دار نیست؟ خنده دار نیست که شنیدن و دیدن ساده ترین عملیست که از انسان بر می آید و این را هم از خود دریغ میکند؟ که اگر غیر از این بود این همه جنگ و خون ریزی برای چه؟
|
طاهره بشاورز /مجاهد دیروز و فعال فرهنگی امروز از لزوم افزایش همدلی دو ملت ایران و افغانستان می گوید محمد سرور رجایی از چهره های فرهیخته افغانستانی و فعال فرهنگی زبان و ادبیات فارسی است. او در کابل به دنیا آمده و ساکن ایران است. رجایی در نوشته ها و اشعارش؛ دلدادگی دیرینه خود و مردمان سرزمینش به امام خمینی(ره) و همراهی مردم افغان با انقلاب و دفاع مقدس ایران را روایت می کند و به قول خودش"خون شریکی" این دوملت را در کارهای تحقیقی و مستند سازی به نمایش می گذارد.گپ وگفت صمیمانه ما را با محمد سرور رجایی، در ادامه می خوانید؛ |
فاطمه حیدری /دوربین ارتفاعات فلسطین را نشان می داد و صدایی از پشت آن میگفت: « هدف نهایی آن کوه سفید بلند روبرو است،بلندی های جولان ما دست اسرائیل است وان شاالله به حق فاطمه الزهرا(س) آمده ایم اینجا کار ناتمام شهید چمران را تمام کنیم، کار ناتمام احمد متوسلیان را...» صدای شهید صدرزاده بود، و کنارش مردی ایستاده بود، با یک دوربین دوچشمی،که نگاهش به همان ارتفاعات سفید بود...
ما بار دیگر پشتیبانی بی دریغ خود را از برادران مسلمان و مظلوم افغانی اعلام می داریم و اشغالگران را شدیدا محکوم می نماییم. ما مسلمانیم و شرق و غرب برایمان مطرح نیست. ما از مظلوم دفاع می کنیم و بر ظالم می تازیم، این یک وظیفه ی اسلامی است...مهمان هایی که داریم، خب افغانی هستند، مسلمان هستند. بیچاره ها را از خانه های شان دور کردند، مالشان را بردند، خودشان را فرستادند اینجا، خب باید چه کرد با اینها؟ نباید اینها را پذیرایی کنیم؟ ما مسلمانیم، آنها هم مسلمانند، ما باید از آنها پذیرایی کنیم، خدمت کنیم به آنها و این دولت است که دارد این کارها را می کند.
در جمع بازاری های تهران در سال 1361، صحیفه امام خمینی_جلد12_صفحه 138
محمد مهدی جمالی، دانشجوی افغانستانی/
دیروز در تاکسی بودم و به سمت دانشگاه میرفتم، خانمی گفت؛ چقدر افغانی زیاد شده و....
مهاجر
شرمنده ام اگر که مهاجر زیاد شد
در کوچه های شهر مسافر زیاد شد
حسین شهبازی زاده
«ابد ویک روز» را چند بار ببینید...تا دستمان بیاید فیلم خوب یعنی چه؟
اصلاً خانه با این لوکیشن با آن دستشویی با آن پشت بام، با اتاق محسن و....ایران بود، این فیلم نه سیاه بود....نه سفید! نه ادعای سیاهی داشت ونه ادعای سفیدی...
