در راه چمران...
فاطمه حیدری /دوربین ارتفاعات فلسطین را نشان می داد و صدایی از پشت آن میگفت: « هدف نهایی آن کوه سفید بلند روبرو است،بلندی های جولان ما دست اسرائیل است وان شاالله به حق فاطمه الزهرا(س) آمده ایم اینجا کار ناتمام شهید چمران را تمام کنیم، کار ناتمام احمد متوسلیان را...» صدای شهید صدرزاده بود، و کنارش مردی ایستاده بود، با یک دوربین دوچشمی،که نگاهش به همان ارتفاعات سفید بود...
پس از تاریخ پرفراز و نشیب شیعه و جنگ های پی در پی، این بار خبر رسیده بود که حرامی ها نقشه ی جدیدی دارند و به سراغ حرم حضرت زینب(س) آمده اند!! کاربه جایی رسیده بود که پیغام میدادند پس از رسیدن به حرمین شریفین سوریه آنها را تخریب خواهند کرد و فاجعه های دیگری را در تاریخ رقم خواهند زد... همین مرد دوربین به دست، با لهجه ای افغانی و چهره ای سرشار از سادگی و نجابت، با شنیدن این خبرها ساکش را برداشت و 13 نفر را با خود همراه کرد و به سوریه رفت.آن روزها اولین روزهای مقاومت در سوریه بود، یکی از رزمندگان نقل می کند که تکفیری ها تا 200 متری حرم حضرت زینب(س) آمده بودند و اگر ابوحامد نبود حرم را خراب میکردند! شهید علیرضا توسلی ملقب به ابوحامد با 13 یارش ایستادند و نگذاشتند پای هیچ حرامی به حرم باز شود و آیندگان هرگز در کتاب ها نخوانند دخترعلی(ع) برای بار دوم به اسارت رفت!
شاید کسی فکرش را نمیکرد که این جنگی که آمریکا و اسرائیل در منطقه به راه انداخته اند پنج سال به طول بینجامد! اما انگار ابوحامد اهمیت این قضیه را خوب درک کرده بود، مقاومت در سوریه از طرف افغان ها با فرماندهی شهیدتوسلی و یارانش شروع شده بود. آری!14 نفری به جنگ با دشمن دست ساز آمریکا(داعش) رفته بودند! و در اصل به جنگ با کفار سراسر جهان!ابوحامد و یارانش پایه گذار لشکری چندهزار نفری از افغانی های سراسر جهان بودند؛« لشکرفاطمیون» که امروز کابوس داعش و اربابانش است! تشکیل لشکر فاطمیون با گروهی که ابتدا اندک بودند و اکنون چندهزارنفر و پیروزی های پی در پی آنها در جبهه سوریه، برای ما مصداق آیه 65 سوره مبارکه انفال است که خداوند میفرماید: «ای پیامبر! مؤمنان را به جنگ (با دشمن) تشویق کن! هرگاه بیست نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر غلبه می‌کنند؛ و اگر صد نفر باشند، بر هزار نفر از کسانی که کافر شدند، پیروز می‌گردند؛ چرا که آنها گروهی هستند که نمیفهمند»
کفار دست بردار نیستند، اما نمیدانند تکلیف ما را حضرت سیدالشهدا(ع) مشخص کرده است، نمی دانند کربلا هرگز تکرار نخواهد شد... آری به گفته قرآن نمیفهمند که خداوند راه شکست را بر ما بسته است، چه بکشیم چه کشته شویم، پیروزیم...
پدرپیر انقلابمان روزی گفت: « راه قدس از کربلا می گذرد » و امروز « شهید مدافع حرم » یعنی راه قدس از کربلا و سوریه می گذرد...آن روز که حضرت امام(ره) فرمودند اسلام مرز ندارد، بی شک منظورشان امروز ما نیز بود... امروز که عده ای لباس رزم میپوشند و اسلحه دست میگیرند تا به جهانیان ثابت شود، چه سال 61 هجری باشد و چه سال 47،مسلمان ذلت نمی پذیرد!
روز شنبه نهم اسفند ماه 1393 در عملیات آزادسازی تپه تل قرین در حومه درعا–تپه ای مشرف به اسرائیل- ابوحامد برای همیشه پیروز شد.پیروزی خون بر شمشیر... شهادت علیرضا توسلی فرمانده لشکر فاطمیون با آن منش خدایی برای همرزمانش بسیار سخت و دردناک بود، شهیدی که آرامشش حتی در اوج عملیات و شهادت عزیزانش، از چهره اش محو نشد. فرمانده ای آرام و با صلابت که زندگی اش را درجهاد گذرانده بود، از هشت سال دفاع مقدس در ایران، تا نبرد با طالبان در افغانستان و جنگ با تکفیری ها در سوریه!همسرش میگوید:« ایشان بارها تاکید میکردند که اسلام حد و مرزی ندارد، من از زبان خود ایشان بارها شنیدم که می‌گفتند حتی در قلب آمریکا هم اگر مسلمانی احتیاج به کمک داشته باشد من در صف اول کمک به او و دفاع از اسلام هستم.» شهدا انسانهای خاصی به دنیا نیامدند، اما رفتار و منش و عملکردشان از آنها انسان هایی ساخت که مقام معظم رهبری درباره شان فرمود: «با این ستاره ها میتوان راه را پیدا کرد.»
باری بر زمین مانده و اکنون، این ما هستیم که باید کارناتمام شهید توسلی و توسلی ها را به پایان برسانیم و چشممان به همان تپه های سفید باشد، بلندی های جولانمان را پس بگیریم و پرچم محمدرسول الله(ص) را در آنجا به احتزاز درآوریم... ان شاالله.
