حکومت دینی یا دین حکومتی؟!
دکتر رکنی در جمع جوانان حسینیه انقلاب. جلسه سوم 7 مرداد 94
"حکومت دینی یا دین حکومتی"به عنوان یک سوال مطرح می شود، که میتواند تحت عناوین دیگری چون؛حکومت اسلامی یا اسلام حکومتی،انقلاب اسلامی یا اسلام انقلابی ،جمهوری اسلامی و اسلام جمهور یا اسلام جمهوری مطرح شود،
درمجموع به لحاظ موضوعی تفاوت چندانی ندارد.در«حکومت دینی یا دین حکومتی» منظور دین اسلام است.حکومت دینی به لحاظ واژگانی حکومتی است که باید دین را پیاده کند. به عبارت دیگر هدف اصلی و فلسفه اصلی حکومت دینی عملی کردن اصول و فروع دین در زندگی مردم است. وهدف دین حکومتی استفاده از دین جهت تحکیم قدرت است .یعنی در حکومت دینی غایت دین است و در دین حکومتی غایت قدرت یا حکومت است.تفاسیر مختلفی هم طبیعتامیشود. اما ویژگی های حکومت دینی، امام علی(ع) مناجات کوتاهی دارند که درخطبه ی 131 نهج البلاغه آمده است؛ خدایا این جنگ ما برای کسب قدرت نیست، برای دنیا نیست،بلکه برای بازگشت به اسلام راستین است،لِنَرِدَ اَلْمَعَالِمَ مِنْ دِینِکَ وَ نُظْهِرَ اَلْإِصْلاَحَ فِی بِلاَدِکَ ،برای اصلاح و آبادانی درشهرها، برای برقرای رفاه اجتماعی،یک پناهگاه ومنزل وماوایی باشد برای محرومان تو، مخصوصا بندگان محروم ومظلومت ،آنهایی که مورد ستم واقع شدند ،مخصوصا مستضعفین. این بعد کاملا دنیوی و اخرویِ تشکیل حکومت هاست.مردم در چهارچوب حکومت دینی باید حداقل های رفاه اجتماعی را داشته باشند.باید این حکومت پناهگاه باشد نه اینکه حکومت بر گرده ی مردم بالاخص مستضعفین سوار شود. امام علی(ع) می فرمایند: عدل باید نور چشم سران، امرا،والیان،مسئولان حکومت داران وحاکمان باشد.
حکومت دینی مایه ی عزت اسلام و مسلمانان است.در دعای افتتاح می خوانیم اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ خدایا آن دولت کریمه ات را به ما عطا کن ما منتظر آن دولت کریمه ات هستیم .که چه ویژگی دارد؟ تُعِزُّ بِهَا الاِسْلامَ وَاَهْلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ منافق و نفاق دروغ ریا وتظاهر ومنافقین طرد می شوند منفور، بی ارزش و بی مقدار می شوند.
اگر درحکومتی به ویژه ریا ،تظاهر و دروغ مرتب تکرار شود، رجال مملکتی مثل آب خوردن دروغ بگویند به خلق الله، این مشکل دارد.این حکومت حکومت دینی نیست.حکومت دینی در عمل کف جامعه خودش را نشان میدهد، اینطور نیست که ما گمان کنیم آرم الله بیایید وسط پرچم به جای شیر و خورشید مسئله حل میشود،خیر مسئله بدتر میشود اگر رعایت نکنیم. چرا ؟چون آن بندگان خدای قبلی مدعی نبودند ،مدعی این دیدگاه واسلام نبودند تخلفی هم میکردند میگفتند ما همینی که هستیم وسیستمی که جایگزین میشود فقط الله را نمی تواند بیاورد روی پرچم، الله را باید ساری وجاری بکند در رفتار تک تک مردم ازبالا تا پایین فرقی هم نمیکند.
حکومت دینی با حکومت دینداران فرق میکند. پیش از انقلاب اسلامی گروههای سیاسی بودند مثل نهضت آزادی مثل جبهه ملی ،امثال مرحوم بازرگان ها که معتقد به تشکیل حکومت دینداران بودند و نه حکومت دینی.یعنی چه؟یعنی آقا یک حکومتی تشکیل بشود ،دینداران نماز و روزه شان را به جا بیاودند، بی دین ها هم کار خودشان را انجام بدهند کسی کاری به کار کسی نداشته باشه.اوایل انقلاب معروف شدند به لیبرال ها،میگفتند آقا این کاباره ها را نبندید، سخت نگیرید کاباره ها باز باشد مساجد وحسینیه هم باز باشد حالا هرکس علاقه دارد برود کاباره آنهایی که علاقه ندارند بروند مسجد دعای کمیل بخوانند. .سخت نگیرید، یک اسلام لیبرالیستی.اما آنی که حضرت امام قیام کرد دقیقا حکومت دینی بود نه حکومت دین داران .
حضرت علی (ع) ویژگی های دین حکومتی را ظلم وستم ، تضییع حقوق دیگران و پرداختن به فرعیات به جای اصول می داند. عمق را رها میکنیم به پوسته می چسبیم.دین کلیشه ای، دین ظاهری آمیخته به ریاست، آمیخته به دروغ.ظاهرمان هم خیلی ترو تمیز،ریش ها آنکادر شده ،کت و شلوارها یقه ها آخوندی مرتب،انگشتر عقیق احتمالا فیروزه هم کنارش تا مستحبات تکمیل بشود!
درهر مکتب و حکومتی آغاز تحریف از خواص و رهبران وتوزیع کنندگان ایدئولوژی است.بزرگترین تحریف تاریخی کلامی فقهی در اسلام،فتنه و کودتای سقیفه بود.خیلی راحت از جهل عوام استفاده شدو فتنه ها وتحریف ها توسط خواص اتفاق افتاد.هیچ کدامش را عوام ابداع نکردند،عوام پیرو بودند.خواص یا توزیع کنندگان ایدئولوژی یا رهبران این کارها را کردند.
ویژگی دیگر دین حکومتی در کلام امیر المومنین، طرد صالحان واستفاده از فاسدان است.خیلی راحت جابه جا می شوند ،آدم های کوچک کارهای بزرگ میگیرند وآدمهای بزرگ کارهای کوچک،هردو آفت و مصداق بی عدالتی است که همین موجب انحصار طلبی و تشکیل باندهای مخوف مافیایی می شود. فقط من هستم ودوستانم وهم حزبی هایم.حکومت پدر خوانده ای این شکلی به وجود می آید،حکومت فامیلی، حکومت قبیله ای، دور هم جمع بشویم.
استاد رکنی
وقتی شرع سیاسی و حکومتی شد، دروغ و فساد رنگ مصلحت، ظلم رنگ عدالت ، وجنایت رنگ قداست و مقدسات کاذب جای واقعی را میگیرد.