5/1 میلیون زوج در تجرد قطعی!!!

 

محمد جواد جلال فرد/ آماری تکان دهنده که نتیجه بی تدبیری مسئولان در تأمین مسکن جوانان است:

5/1 میلیون زوج در تجرد قطعی!!!

از نیاز های اساسی بشر از ابتدا تاکنون نیاز به خوراک، پوشاک و سرپناهی جهت سکنی گزیدن و زیستن در آن است.  همیشه یکی از دغدغه های جدی همه  مردم جهان، داشتن مسکنی متناسب با نیازشان بوده است، به طوری که مسأله مسکن مناسب و تهیه سر پناه برای اقشار مختلف مردم، دغدغه همه حکومت ها و دولتها بوده است و حتی دولتهای نئولیبرال هم از آن فارغ نبوده و نیستند.

در دین مبین اسلام، بر تأمین حقوق اولیه مردم توسط حکومت اسلامی تأکیدات جدی شده است، تا جایی که حضرت علی(علیه السلام) زمان حکومت شان در کوفه می فرمایند: «ما أصْبَحَ بِاْلکُوفَةِ أحَدٌ الاّ ناعِماً، إنَّ أدْناهُمْ مَنْزِلَةً لَیَأکُلُ مِنَ البُرِّ وَ یَجْلِسُ فی الظِّلِّ وَ یَشْرَبَ مِنْ ماءِ الفُراتِ ؛ همه مردم کوفه از رفاه برخوردار گردیدند؛ چون پایین ترین آنها (یعنی فقیرترین افراد جامعه) نان گندم می خورد و سرپناه مناسب دارد و از آب سالم فرات می نوشد»

در این کلام، سه موضوع مطرح شده: 1) نان گندم (خوراک)؛ 2) سرپناه (منزل مسکونی)؛ 3) آب سالم(بهداشت). این امور به عنوان حداقل نیاز مردم یا تأمین رفاه در کف است و رساندن رفاه به سقف، برنامه بعدی امام بود.

با پرپایی جمهوری اسلامی ایران، دسترسی به مسکن متناسب با نیاز مردم، به عنوان یک حق قانونی در اصول  3، 31 و 43 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر عهده دولت گذاشته شده است.

 اهمیت اجتماعی و اقتصادی بخش زمین و مسکن:

بخش زمین و مسکن یکی از مهمترین بخش های اقتصادی است که علاوه بر اهمیت در اقتصاد خرد و کلان، تاثیرگذاری بسیار زیادی بر مسائل فرهنگی و اجتماعی دارد. عدم توجه به این مبحث، در گسترش مشکلات اجتماعی در کشور نقش بسزایی داشته است.

به طور مثال عدم توانایی در خرید یا حتی اجاره مسکن، بدون تردید یکی از دلایل عدم تمایل جوانان به ازدواج به موقع است. به طوری که در شرایط کنونی در کشورمان، افزایش سن ازدواج به عنوان یکی از مهمترین مسائل اجتماعی و فرهنگی مطرح است، زیرا بررسی آمارهای سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد که قریب به 1,5 میلیون زوج از سن ازدواج گذشته و در تجرد قطعی قرار دارند. کاهش نرخ ازدواج سبب شده است تا سن ازدواج برای مردان از 23,8 در سال 65 به 26,7 در سال 90 برسد. البته متوسط سن ازدواج در کلان‌شهرهایی مانند تهران از مرز 30 سال نیز عبور کرده است. این افزایش سن ازدواج تأثیر به سزایی در کاهش نرخ باروری داشته به گونه‌ای که نرخ باروری در سال 90 به 1,8 رسیده است.

مسکن یا شغل؟

شاید برخی افراد تصور کنند که موضوع اشتغال تأثیرگذارترین مسئله در امر ازدواج است، اما مهمتر از آن، مسئله امنیت اقتصادی است، زیرا اگر نیازهای اساسی مردم، از جمله مسکن که بیشترین سهم را در سبد هزینه خانوار دارد (میانگین 35 درصد در سبد خانوار و برای اقشار مستضعف نزدیک به 80 درصد) حل شود، احساس امنیت اقتصادی بیشتر می شود و در نهایت این عامل می تواند تمایل جوانان به ازدواج به موقع را افزایش دهد. به عبارتی ساده تر اهمیت مسکن از اشتغال بیشتر است چرا که در حال حاضر و با توجه به نرخ بیکاری و نرخ اجاره بها در کشور، در نبود مسکن یک شغل پاسخ گوی نیازهای خانواده نیست، در صورتی که جوان صاحب خانه به راحتی توان تشکیل یک خانواده را خواهد داشت.

از سوی دیگر سهم 28 درصدی بخش زمین و مسکن در تورم عمومی کشور سبب شده است تا مسکن از جایگاه ویژه ای در اقتصاد خرد و کلان برخوردار باشد. در صورتی که دولت بتواند با برنامه ریزی مناسب زمینه کاهش و یا ثبات قیمت در بازار زمین و مسکن را فراهم کند ضمن افزایش توان اقتصادی خانوار زمینه کنترل تورم عمومی کشور را نیز فراهم کرده است.

مسکن و اقتصاد مقاومتی :

از طرفی توجه به بخش مسکن، میتواند یکی از راهکارهای نیل به اقتصاد مقاومتی باشد. زیرا بخش مسکن بدون نیاز به ارز، در شرایط تحریم به خوبی می‌تواند به عنوان موتور محرک اقتصاد کشور عمل کند و با حرکتِ لوکوموتیو‌های اقتصادی درون‌زا با اولویت تأمین نیازهای اساسی خانوار، منجر به اشتغال‌زایی و رشد اقتصادی پایدار به صورت توأمان ‌شود. در شرایط غیر تحریمی، به دلیل بیشترین ارتباط زمین با صنایع پیشین و پسین و مهم ترین نهاده تولید، کنترل و جلوگیری از سوداگری و هدایت این نهاده استثنایی در مسیر تولید، می تواند کشور را در مسیر پیشرفت و استحکام هرچه بیشتر اقتصاد قرار دهد.