فرشید ایلاتی/ مسکن مهر؛ طرحی که امید خانه دار شدن مردم کم بضاعت و متوسط را زنده کرد!
سیاست ها و رویکردهای بخش زمین و مسکن بعد از انقلاب اسلامی
قبل از انقلاب مساله زمین و مسکن عمدتاً به عنوان رانت در اختیار افراد خاصی گذاشته می شد و این امر باعث شده بود تا مردم و محرومان از داشتن مسکن متناسب با نیاز محروم باشند، به طوری که این وضعیت اسف بار در پیام حضرت امام خمینی(ره) کاملا شفاف بیان شده است.
مهندس اسماعیل رئیسی / راه هایی که به خطا میرویم (1)
این که هر دقیقه مجلس 20 میلیون تومان هزینه در بر دارد. این که 10000 قانون داریم که 110 سال است بررسی نشده، این که با داشتن رقم بهت آور 720 قانون تنها در حوزه مالیات، یکی از مالیات گریز ترین کشورهای جهانیم، این که موضوعی مانند پرداخت اضافه کاری کارکنان مخابرات آبادان، یا هزینه ثبت نام کنکور باید در مجلس تصویب شود، ولی با وجود قانون عریض و طویل مبارزه با قاچاق کالا ، پدیده قاچاق، روزگار تولید را در کشور سیاه کرده، این که واردات رسمی کشور 50 میلیارد دلار است ولی قاچاق چیان به پشت گرمی عواملی از جمله نبود نظارت مجلس، با 25 میلیارد دلار کالای قاچاق، کشور را به تمسخر گرفته اند همه و همه مشتی از خروار نارسائی های ساختاری و نه بخشی در پارلمان کشور است.
محمد حسین عظیمی / اولین بار که ماجرایشان را شنیدم باورم نشد. چند روز بعد همان رفیق عکسهایشان را برایم فرستاد. این بار کمی اعتمادم بیشتر جلب شد ولی باز هم برایم عجیب بود.
میگفت: اینها میخواستند خانه شان را بسازند ولی ماموران شهرداری مصالحشان را برداشتند و بردند و الان چند ماهی میشود که خانم و آقا و دو فرزندشان در یک چادر زندگی میکنند.
سید حامد ترابی:
اردشیر،بهرمانی،مصطفوی و دوستان
اتحاد استراتژیک خاندان ها!
سیاست در ایران، این ترکیب ساده اما تو در تو و پیچیده سال هاست که اذهان را با معمایی رو به رو کرده که اگر خوب درک نشود و معیارها و روابط آن دیده نشود تحلیل وقایع سخت شده و این سخت شدن تحلیل اگر خوب تبیین نشود و مردم از آن ها با خبر نباشند در مقاطع حساس خسارت جبران ناپذیری را به کشور وارد می کند، برای بررسی کامل تر این مسئله بهتر است به سراغ برخی مصادیق برویم تا با این تحلیل واضح تر آشنا شویم.
مهدی همازاده:
مطرح شدن اشخاصی مثل طلحه و ابن‌عوف و سعد بن ابی وقّاص و عثمان در شورای شش نفره و تحقیر و طرد و انزوای بنی‌هاشم و انصار، در کنار ممنوعیت نقل احادیث پیامبر و جعل احادیث و سوابق ساختگی توسط راویان وابسته به دستگاه خلفا، فضای جدیدی از منزلت ها و شهرت های اجتماعی ایجاد کرد و بعدها نیز در سیر تاریخ صدر اسلام مؤثر افتاد. بدین ترتیب اشخاصی که به مراتب از برخی دیگر پایین تر بودند، به صدر آمدند و آقازادگان ایشان هم بعدها با استفاده از منزلت ترویج شده پدرانشان، بسیار نقش آفرین ظاهر شدند. فضیلت سازی ها و برجسته کردن ها، آقازادگان این دسته از صحابه را نیز بیش از دیگران مطرح می‌ساخت و در سال‌های بعد، زمینه تأثیرگذاری و سوءاستفاده آنها را فراهم می آورد. در این میان به چند نمونه از تحوّلات و حوادثی که توسط برخی از این آقازادگان رقم خورده، اشاره می کنیم؛
عبدالله بن زبیر
در زمان کودتای سقیفه در خانه علی بن ابیطالب متحصّن شده و از جمله یاوران اندک امیرالمؤمنین در آن زمان به شمار می‌آمد و حتّی با شمشیر کشیده در مخالفت با خلفا بیرون آمده بود. او در زمان تعیین خلیفه سوم نیز تنها عضو شورا بود که رای خویش را به امام علیه‌السلام داد. شخصی با چنین مسلک سیاسی، طبیعتاً آن قدر سوابق درخشان در زمان پیامبر داشته که خلیفه دوم را یارای حذف او از شورای خلافت نبوده است.
در میان تواریخ اهل سنّت، مشهور است که اولین شمشیر را در راه اسلام، زبیر کشیده و پیامبر نیز دعایش کرده است. اهل بیت علیهم السلام زبیر را همراه خویش معرفی کرده اند تا هنگامی که فرزندش عبدالله بزرگ شد. طبق فرمایش ایشان همین عبدالله بود که پدر را از خطّ اهل بیت خارج کرد. فرزندان زبیر را می‌توان از تاثیرگذارترین شخصیت های عرصه سیاسی صدر اسلام در دهه 60 هجری دانست.
محمد بن طلحه
طلحه را جزو حاضران جنگ احد و بعد از آن دانسته‌اند و علت عدم حضورش در جنگ بدر را سفر تجاری به شام نوشته‌اند. البته برای این که از فضیلت مجاهدین بدر محروم نماند، افزوده‌اند که رسول خدا با تیر او به دشمن پرتاب کرد و ثوابش را برای طلحه قرار داد! از جمله فضایل او، پایداری‌اش در جنگ احد تا آخرین لحظات و در کنار علی علیه‌السلام و زبیر – در حفاظت از جان پیامبر – بوده است.
واقدی نقل می‌کند که طلحه، دو میلیون و دویست هزار درهم و دویست هزار دینار مال نقد باقی گذاشت و از نوه طلحه نقل می‌کند که ارزش میراث باقیمانده از پدربزرگش (با احتساب زمین ها و دام ها و پول نقد)، سی میلیون درهم بوده است. و همچنین گفته‌اند از طلحه، یکصد پوست گاو نر انباشته از زر که در هر یک سیصد رطل طلا بود، باقی ماند. و البته برای توجیه این ثروت اندوزی ها نوشته اند که بسیار سخی و بخشنده بود و وام وام‌داران قبیله اش را می پرداخت و دخترانشان را عروس و به مستمندانشان رسیدگی می کرده است.
مصعب بن عبدالرحمن بن عوف
وی را ثروتمندترین شخص قریش دانسته‌اند به گونه ای که هزار شتر و سه هزار گوسفند و صد اسب و مزارع وسیعی را مالک بوده است و نیز نوشته اند به خاطر ثروت زیادش می گریست که مبادا به سایر اصحاب مانند مصعب بن عمیر – که در فقر مطلق زیستند و جان سپردند – ملحق نشود! رسول خدا آن گاه که پیمان اخوت بین اصحاب برقرار می ساخت، بین او و عثمان بن عفّان (خلیفه سوّم) پیمان برادری بست و این دو در منش و سبک زندگی اشرافی نیز به هم شبیه بودند.
عبدالله بن عمر
او را از جمله عابدان و فقیهان بزرگ صدر اسلام ذکر کرده اند. بی شک، جایگاه پدرش در فضیلت سازی برای وی بی تاثیر نبوده تا آنجا که با ورع‌ترین مردمش نامیده اند. بنا به نقل سیره نویسان، 60 سال عهده دار منصب فتوا بوده، علم کثیری را منتشر ساخته و تخلّفش از لشکر علی بن ابیطالب و بیعت نکردن با ایشان نیز به خاطر شدّت احتیاطش بوده! که در هنگامه فتنه، او را به حج مشغول گردانید...
عبدالله بن عمر از بیعت با علی علیه السلام خودداری کرد با این توجیه که وقتی همه مردم بیعت کنند، او هم گردن خواهد نهاد. البته امیرالمؤمنین به عمّار یاسر فرمود او را رها کن چرا که فردی ترسو است.
عبدالله بن عمر را می‌توان نماد عالمان بی‌بصیرت دانست که علی‌رغم تعدّد حدیث و فتوا و کثرت عبادات و احتیاطات، مواضع سیاسی بسیار ضعیفی داشته است.
عمر بن سعد
عمر بن سعد، یکی از پسران سعد بن ابی وقّاص بود که قبل از قیام امام حسین علیه السلام، قول استانداری ری را از دستگاه بنی امیّه دریافت داشته بود. پس از ورود عبیدالله بن زیاد به کوفه و در دست گرفتن اوضاع شهر، شرط استانداری ری را برای عمر بن سعد، سرکوب قیام حسین بن علی علیه السلام قرار داد. او که از یک سو جایگاه و شخصیت امام را می شناخت و از سوی دیگر شیفته ولایت ری بود، یک شب را برای تامّل، فرصت خواست و حاصل تفکرات خویش را صبحگاهان در قالب دو بیت بیان کرد
آیا ولایت ری را رها کنم حال آن که مورد رغبت من است یا با کشتن حسین، ملامت‌کش تاریخ باشم؟
نظیر این فقها را در عصر حاضر هم دیدیم که پس از انقلاب با اشکال تراشی ها و بهانه جویی های مقدس مآبانه علیه نظام اسلامی موضع می گرفتند در حالی که قبل از آن برای شاه، انگشتر به رسم هدیه می فرستادند و قیام علیه رژیم پهلوی را به دلیل این که تنها شاه شیعه در عالم است، جایز نمی دانستند...
حسین شهبازی زاده:
یادگار امام کیست؟
آیا «یادگار امام» یک تعبیر خیلی ویژه برای نوع خاصی از آقازادگی در جمهوری اسلامی است؟ همان آقازادگی مشهور که طبقه ای از منتسبین به مشاهیر را تشکیل داده و نوعی اشرافیت را به وجود آورده است و افراد بی ذوق و هنری را که ارزنی بارشان نیست، صرفاً به جهتِ برادری یا عموزادگی یا فرزندی یا...با فلان شخصیت موجه، به بالاترین سکوهای قدرت پرتاب مینماید.
سلمان کدیور:
هیچ واقعه ای در تاریخ تشیع پر رنگ تر و موثر تر و راهبردی تر از واقعه عاشورا نبوده است. دایره این تأثیر چنان بوده است که هیچ تحولی در جامعه شیعیان رخ نداده و یا هیچ جنبش اصلاح گرانه ای شکل نگرفته، مگر اینکه تمسک به واقعه عاشورا جزء جدایی ناپذیر آن بوده است.
در تمامی طول تاریخ تشیع، واقعه عاشورا با محوریت شهادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام فصل مشترک تمامی جریان های شیعی بوده است چنان که نه تنها هیچ کدام از این مکاتب نسبت به آن هیچ شک و شبهه و اختلافی نداشته اند بلکه از آن به عنوان ابزاری علیه فشارهایی که از سوی حاکمان، بر آنان وارد آمده استفاده کرده اند.
هادی مسعودی:
دیگر تحملش را نداشتم، تاب نیاوردم، از مجلس بیرون زدم، برافروخته بودم، ناراحت و خشمگین، تحقیر های مداح به اهل بیت دیگر طاقتم را طاق کرده بود، خواننده چنان شأن و مقام حضرت رقیه را در حد یک دختر سه ساله عادی پایین آورد و تمام خواسته آن بانو را به گرسنگی و تشنگی و خواب تنزل داده بود، که شدیداً از سودای وجود اشک ریختم اما نه به خاطر روضه های(بخوانید تحقیر های)مداح، که برای غربت امام حسین(ع). احساس غربت کردم برای شخصیت سید الشهدا که در مجلسی که به اسم ایشان برگزار شده است هم از راه و هدف ایشان از اساس خبری نیست و منزوی ترین موضوع در مجلس امام حسین،خود ایشان است.
روح الله رشیدی:
می خواهند حسین(ع) را بر زمین بزنند. اما زورشان نمی رسد. پس دست به دامن دوستداران حسین می شوند. چنان هنرمندانه عمل می کنند که هیچ کس نمی تواند تردیدی در اصالتش کند. می تراشند و می سازند و به نام حسین به خورد جماعت می دهند. نشانی اشتباه به مردم می دهند تا هم حسین را تبلیغ کنند و هم آنها را به دور خودشان چرخانده و آخر سر هم سر از ناکجاباد درآورند. از همین روست که امروز شاهد دهها حسین هستیم. هر کس برای خود مجموعه ای از بافته های بی بنیان ترتیب داده و به جمع حسینیان پیوسته است. به تعداد هر عاشق، حسین داریم. و با حسرت بدنبال یافتن اویی هستیم که در سال 61 هجری جان بر کف و عزیز به مصاف خط انحراف رفت و سخت بی آبرویشان ساخت.
در ماه های اخیر موافقت ها و مخالفت ها با سیاست خارجی دولت یازدهم خصوصاً در مسئله مذاکرات هسته ای به اوج خود رسیده است. در این میان حمایت و پشتیبانی افرادی که اتفاقاً! داعیه دار«اصول گرایی» در کشور هستند، از چنین سیاست خارجی ای، موجب شد تا به بررسی چرایی حمایت چهره هایی همچون محمد باقر قالیباف، علی لاریجانی، علی اکبر ولایتی، محمدرضا باهنر و ... از سیاست خارجی دولت یازدهم بپردازیم. و اینکه تفکر اقتصادی افراد، چه تاثیری بر نگاه آنان به سیاست خارجی دارد؟!
