9 دی باید به مردم رسید...

 سید حامد ترابی/ وقتی صحبت از 9 دی می شود، احتمالاً بسیاری از مسائل به ذهن ما می رسدکه بارها شنیده ایم، از اعلام پیروزی میرحسین موسوی قبل از پایان انتخابات گرفته تا آتش زدن مسجد و ادعای تقلب بی دلیل و هزاران چیز دیگر!

اما محل بحث ما اکنون اینها نیست بلکه محل بحث خود 9 دی است؛ البته اگر بخواهیم رو راست باشیم در مورد 9 دی هم نمی خواهیم صحبت کنیم، بلکه بحثمان بر سر مردم است! البته می دانیم که تا اسم مردم می آید قطعاً عده زیادی یاد شعارهای پوچ تلویزیونی و استفاده ابزاری از مردم می افتند که قطعاً حرف نا مربوطی نمی زنند؛ چرا که وقتی صدا و سیما سال گذشته و در سالگرد 9 دی کسی را برای تبیین پشت تربیون ها برد که در 8 ماه فتنه فقط آتشبیار معرکه بوده و رأی مردم را به هیچ حساب کرده، صحبت کردن از مردم چندان محلی از اعراب ندارد!

کلاً واژه مردم و مردمی در ادبیات سیاسی کشور ما شبیه یک جک است! چرا که هر کس کارش گیر می کند نام آن را می برد اما در اقتصاد به آن نقشی نمی دهد، در محاسبات به حسابش نمی آورد و در مجموع بیشتر  کاربرد زبانی دارد نه دغدغه مردمی بودن! مردم در نه دی به انقلاب کمک کردند و انقلاب از رأی آنها دفاع کرد، مردم رهبری را می دیدند که آنها را در تک تک محاسبات می بیند اما بقیه رجال سیاسی کجای این قصه بودند و هستند؟

بقیه رجالی که می گوییم را حتماً متوجه می شوید چه کسانی هستند، همان رئیس اداره ای که منزل اش در تهران بیش از صد میلیارد است! یا همان کسانی که یادشان رفته 9 دی را مردم کوچه بازار ساختند نه بالا شهرنشین های تهرانی که کل استدلالشان برای آشوب های خیابانی در کشور این بود که رأی فلانی در تهران زیاد بوده و تهران مهم است!

حتما می خواهند بگویند که فلانی که نماد عدالت بود، فساد کرد و کذا و کذا، اولاً که قول معروف گر حکم شود که مست گیرند در شهر هر آنچه هست گیرند، انگار یادشان رفته که همین الان هم برای سخنران میتینگ هایشان از مفسدین اقتصادی استفاده می کنند؛. ثانیا اتفاقاً اشتباه شما این است که مردم را نمی فهمید و نمی دانید که مردم به شخص رأی ندادند بلکه به گفتمان ضد لیبرالی و ضد اشرافی رأی دادند، همه اینها به کنار کسانی که خود را نخبه می دانستند و 16 سال بعد از جنگ اقتصاد کشور را در دست داشتند چه به بار آوردند جز شکاف طبقاتی، بدهی خارجی و تورم؟ البته نباید از برخی دستآوردهای این به اصطلاح نخبگان غافل شد، آنها برای خودشان بانک زدند و خانه چند صد میلیاردی خریدند و سهامدار شرکت ها شدند! و حالا هم با این همه فتنه انگیزی باز پست و مقام دارند و بیچاره مردمی مانده اند که به تدبیر وام 25 میلیونی دولت و توافق هسته ای که هر روز نقض می شود و مسئولانی که این نقض ها را ماستمالی می کنند چشم دوخته اند و رکودی که هنوز از آن خارج نشده ایم !

خلاصه 9 دی هرچه بود کار مردم بود، نه کار راست بود نه کار چپ، حالا اگرچه برخی راستی ها بخواهند از این نمد برای خود کلاهی بدوزند و شرط ورود به ائتلافشان را فتنه ستیزی می دانند اما خودشان هم می دانند که مردم حاضر در 9 دی که تبر حضورشان را بر سر فتنه گران کوبیدند به آنهایی که اکنون مدعی فتنه ستیزی شده اند  می گویند 88 کجا بودید؟ کجا بودید وقتی جوان چون دسته گلمان را فتنه گران شهید کردند؟ احتمالا آن روز همانجا بودید که وقتی خون شهدای هسته ای در اثر برجام نادیده گرفته می شد برای لابی و تصویب برجام رفته بودید!

ای کاش مانند 9دی به مردم برسیم، به مستضعفین برسیم، 9 دی جای سیاسیون فرصت طلب نیست، جای لبوفروشان و رانندگان تاکسی ست.