آقای لاریجانی! قواره اندازه گیری تان را تغییر دهید!!

بازی با سرنوشت ملت در روز روشن 

رأی مجلس مخدوش است   

دولت و آقای لاریجانی در طول ماه های گذشته موانع متعددی در برابر خود داشتند تا بتوانند فرزند ناقص الخلقه ای به نام برجام را از دل مجلس سالم بیرون بکشند. دولت علی رغم تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر عبور برجام از مجاری قانونی و بررسی دقیق آن، حاضر به ارائه لایحه نشد.

برای روحانی و لاریجانی هیچ جای تردیدی باقی نمانده بود که برجام به دلیل نقض اصول متعدد قانون اساسی و عدم رعایت خطوط قرمز نظام در آن، اگر به صورت لایحه به مجلس شورای اسلامی و بعد از آن به شورای نگهبان ارائه شود، هرگز نمی تواند مهر تأیید این مراکز را به دست آورد. بنابر این تنها چاره را در اصرار بر قانون شکنیِ عدم ارائه لایحه برجام و تأیید ضمنی آن در سایه یک طرح کلی و بی خاصیت دیدند!

 

درهفته های گذشته در حالی که کمیسیون ویژه برجام در حال نهایی کردن گزارش خود بود، زمزمه تهیه طرحی در مجلس شنیده شد که بر اساس آن، مجلس شورای اسلامی به دولت اجازه می داد تا برجام را مشروط به رعایت شروطی اجرا کند. این طرح با عنوان «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی در اجرای برجام» که مورد حمایت و نظر رئیس مجلس بود، آنقدر در جلوگیری از منفذهای نفوذ برجام بی تأثیر بود که وندی شرمن برایش کف زد و به استقبال آن رفت و اعلام کرد که طرح یک فوریتی مجلس ایران، نیاز کاخ سفید را برآورده می کند و هیچ ضرری برای برجام ندارد.

 

هفته گذشته اما در روند بررسی این طرح به دلیل مدیریت نادرست و غیر قانونی رئیس مجلس، نه تنها فضای مجلس، ملتهب، بلکه به دلایلی که گفته می شود، در نتیجه آرای کسب شده برای طرح «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی در اجرای برجام» می توان تردید و تشکیک کرد:

یکم _ یکشنبه دو هفته قبل، بلافاصله بعد از قرائت گزارش دقیق و آسیب شناسانه کمیسیون ویژه برجام، رئیس مجلس طرح مورد نظر خود که در ظاهر شروطی برای برجام تعیین می کرد اما در واقع هیچ تأثیری در آن نداشت را با دو فوریت مطرح کرد تا در ۲۴ ساعت بتواند سر و ته موضوع را ببندد. آقای لاریجانی در روزی که قرار بود فوریت این طرح را به رأی نمایندگان بگذارد، در اقدامی غیرقانونی حدود یک ساعت در جلسه غیرعلنی و غیررسمی به تعریف و تمجید و توجیه این طرح و ضرورت بررسی فوری آن پرداخت. در حالی که مطابق آیین نامه، موافقان و مخالفان هر طرحی تنها می توانند پنج دقیقه نظر خود را در جلسه علنی اعلام کنند. اما مهمتر از این قانون شکنی رسمی، سخنان دوپهلوی علی لاریجانی در جلسه غیرعلنی آن روز مبنی بر جمع بندی ارکان نظام بر تسریع در تصویب این طرح بود بطوری که هر شنونده ای را به این خطا می انداخت که ظاهرا رهبر معظم انقلاب نیز با این طرح مخالفتی ندارند. حتی آقای لاریجانی در آخرین فراز همان جلسه غیرعلنی، موضوعی را به مسئول دفتر رهبر انقلاب منتسب کرد که بلاشک در آرای نمایندگان به یک فوریت آن تأثیر داشت.

 

دوم _ در جلسه علنی همان روز، بنده ضمن مخالفت با دو فوریت طرح مذکور به شکل آشکار اعلام کردم که در جلسه غیرعلنی امروز، مطالبی به بیت رهبر معظم انقلاب نسبت داده شد که برداشت تایید این طرح از آن شده است که باید بررسی شود. دو فوریت این طرح رأی نیاورد اما با رأی به یک فوریت، بررسی طرح به کمیسیون امنیت ملی ارجاع شد.بعد از ظهر همان روز بعد از برگزاری مجلس ختم حجاج شهید منا در بیت رهبر انقلاب، در فرصتی که پیش آمد خدمت آقای حجازی رسیدم و موضوع صبح مجلس را مطرح کردم. ایشان ضمن تکذیب تماس خود به صراحت اعلام نمودند که با توجه به نظر و دیدگاه رهبر معظم انقلاب مبنی بر عدم دخالت معظم له در تایید یا رد موضوع برجام، اساسا دفتر ایشان حق ورود در این مباحث را برای خود قائل نیست. روز دوشنبه این موضوع را در جلسه علنی به آقای لاریجانی یادآور شدم اما ایشان اصرار داشت که در تماس بیت رهبری با ایشان، بر تسریع در رسیدگی به موضوع برجام تأکید شده است!

 

سوم _ روز سه شنبه اما قبل از اینکه مجلس وارد دستور کاری بررسی جزئیات طرح شود، آقای لاریجانی مجددا به جلسه غیرعلنی متوسل شد و در آن جلسه، نکاتی را مطرح کرد که ترکیب آرای نمایندگان را به نفع خواسته ایشان بهم ریخت. بر اساس اظهارات رئیس مجلس در جلسه غیرعلنی، مبنی بر جمع بندی کشور(!) برای رأی دادن به طرح مورد نظر ایشان و تأکید بر اینکه قرار است هیچ پیشنهاد دیگری غیر از سه پیشنهاد مورد نظر ایشان مطرح نشود و در خصوص طرح ایشان، وفاق ایجاد شود و همچنین انتساب تأیید این جمع بندی به دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، اکثریت نمایندگان تصور کردند که رأی به آنچه آقای لاریجانی می خواهد، مطابق خواسته مقام معظم رهبری نیز هست!

 

بر همین اساس اکثر نمایندگان، پس از شنیدن ادعاهای لاریجانی در جلسه غیرعلنی، پذیرفتند که هیچ پیشنهادی مطرح نشود و هیچ مخالف و موافقی صحبت نکند!

چهارم _ در جلسه غیرعلنی غیر رسمی، وقتی آقای لاریجانی بر جمع بندی کشور(!) روی طرح خودشان تأکید داشتند و این اقدام را مورد توافق دو فراکسیون اصلی مجلس معرفی می کرد... تعدادی از نمایندگان با صدای بلند اعتراض می کردند. در میان نمایندگان معترض با اصرار زیاد بنده و آقای کوچک زاده موفق شدیم تا از تریبون فرصت اظهار نظر پیدا کنیم. هر دوی ما نسبت به این موضوع که چرا مسأله را به رهبری منتسب می کنند اعتراض کردیم حتی آقای لاریجانی در پاسخ به اصرار آقای کوچک زاده که «آیا این مطالبه رهبری است؟ صریح بگویید تا همه ما تبعیت کنیم»، گفت: «بله همان کسی که خودتان می‌دانید»! و پس از آن آقای باهنر به کوچک زاده مراجعه می کند و می گوید که این تصمیم، شب گذشته با نظر آقایان لاریجانی، شمخانی و حجازی این تصمیم گرفته شده است و این نظر رهبری است، تشنج نکنید!

 

پنجم _ با عملیات روانی صورت گرفته بر نمایندگان درباره طرح مورد نظر آقای لاریجانی، از مجموع ۲۵۰ نماینده حاضر، ۱۶۱رأی موافق، ۵۹ رأی مخالف و ۱۳ رأی ممتنع بودند یعنی بر خلاف کلیات که با اختلاف رأی اندک تصویب شد، جزئیات آن با اختلاف ۳۶ رأی به تصویب رسید. نگاهی به اختلاف آرا در سه رأی گیری صورت گرفته، نشان می دهد که القای خبر نادرست موافقت رهبر معظم انقلاب با طرح مذکور و یا حداقل عدم مخالفت ایشان با این طرح در زمان بررسی جزئیات طرح، اولا باعث انصراف نمایندگان از پیگیری پیشنهادات آنها می شود و ثانیا باعث تغییر رأی آنها می گردد به طوری که از ۱۰۰ نماینده مخالف کلیات و اصل طرح، فقط ۵۹ نفر مخالف جزئیات باقی می مانند.

ششم _ آقای لاریجانی به هر شکل بود فرزند ناقص الخلقه برجام را از دل مجلس بیرون کشید. هر چند برجام همچنان غیرقانونی است و هر اقدامی در اجرای آن، نقض اصول متعدد قانون اساسی است، اما این اقدام وی با استقبال اعضای ۵+۱ و تیم مذاکره کننده دولت مواجه شد. دولتی ها که با قانون شکنی و عدم ارائه لایحه توافقنامه برجام و کمک آقای لاریجانی توانستند حرفشان را به کرسی بنشانند، مدیریت او را بی سابقه و عین دموکراسی (البته از جنس دموکراسی ای که خودشان معتقدند) دانستند. اما ۲۴ ساعت پس از طرح این ادعاها و انتساب برخی مطالب به بیت رهبر معظم انقلاب، دفتر مقام معظم رهبری با بررسی ابعاد مختلف قضیه، طی اطلاعیه ای اعلام کرد که ادعاهای مطرح شده در صحن مجلس مبنی بر دخالت اعضای دفتر رهبری انقلاب در روند تصمیم گیری نمایندگان کذب است.

 

بنابر این هر چند در آیین نامه داخلی مجلس برای چنین مواردی، پیش بینی خاصی صورت نگرفته – و البته تاکنون نیز چنین رفتاری در مجلس سابقه نداشته – اما حال که واقعیت روشن شده، نباید تردید کرد که رأی اخذ شده برای طرح «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» به دلیل نقض قسم نمایندگی و نقض قسم اعضای هیأت رئیسه و نقض قانون آیین نامه داخلی در جلوگیری از ارائه پیشنهادات بهتر نمایندگان و جلوگیری از بیان نظرات مخالف و به دلیل ارائه اطلاعات غلط و مغشوش به نمایندگان، رأی ای مخدوش، غیر قانونی، غیر شرعی و غیرمنطقی است و لازم است رئیس مجلس با شجاعت اشتباه خود را بپذیرد و مجددا بر اساس ساز و کار موجود در آیین نامه، به اصلاح آن بپردازد.

 

هفتم _ شاید گفته شود که اگر اشکالات مطرح شده به جا و درست است، پس چرا شورای محترم نگهبان به تصویب این طرح اقدام کرد؟ پاسخ روشن است، وظیفه شورای نگهبان تطبیق مصوبات مجلس با شرع و قانون اساسی است نه با آیین نامه داخلی مجلس یا تطبیق با اینکه رأی اخذ شده در مجلس بر اساس ارائه اخبار صحیح به نمایندگان بوده یا ارائه اطلاعات و اخبار غلط و مغشوش.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حمید رسایی  rasaee.ir