کلام بزرگان 3
شهید دکتر بهشتی:
دوستان قابل قبول برای ما نیست که اداره جامعه در دست ما باشد و باز هم در این مملکت کسی شب گرسنه بخوابد. کسی زیر طاقی بخوابد که نگران است بر سر او و عزیزانش خراب شود، از آب آلوده برای شرب استفاده کند، از بی درمانی جان خود و عزیزانش در معرض خطر باشد؛ این قابل قبول نیست... ولی اعتراف می کنم در برابر ملت عزیزمان که موفقیت مان در این زمینه بسیار ناچیز بوده است و امروز می خواهم در این روز و در این مجمع اعلام کنم که همه ی کسانی که دلشان در عشق این انقلاب مالامال شور و هیجان است و قلبشان در محبت این انقلاب می تپد، باید حرکت و اقدامی سریع و قاطع و موثر آغاز کنند و آغاز کنیم و هر چه زودتر به این فاصله جهنمی سطح زندگی در جامعه ی جمهوری اسلامی ایران پایان بدهیم.
امام موسی صدر:
بر علماى دین ضرورى است که به خود تکان بدهند و از خود طاغى نسازند تا نسخه دوم حکام شوند یا عظمت و افتخارات آنها و سیاستمداران را جاودانه کنند. چرا که بشر از این حکام و از این بزرگیها و افتخاراتشان خسته شده است ... بشر کسى را مىخواهد که به او مهر ورزد، قلبش را لمس کند، عرقش را خشک کند و با او زندگى کند. اگر براى خودمان، یعنى علماى دین، محیطهایى مثل محیطهاى اهل دنیا ساختیم، آخرین امیدِ آینده را نابود کردهایم؛ یعنی آخرین امیدِ باقىمانده از زندگى ملتها را...
دکتر علی شریعتی:
خدایا به من زیستنی عطا کن، که در لحظه ی مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم ، و مردنی عطا کن که بربیهودگیش سوگوار نباشم. برای اینکه هر کس آنچنان می میرد که زندگی می کند. خدایا تو چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت .خدایا رحمتی کن تا ایمان ، نان و نام برایم نیاورد ، قدرتم بخش تا نانم را و حتی نامم را در خطر ایمانم افکنم ، تا از آنهایی باشم که پول دنیا را می گیرند و برای دین کار می کنند ، نه از آنهایی که پول دین می گیرند و برای دنیا کار می کنند.
رهبر معظم انقلاب:
طرف امر به معروف و نهی از منکر فقط طبقه عامه مردم نیستند، حتی اگر در سطوح بالا هم هستند شما باید به او امر کنید، نه اینکه از او خواهش کنید، باید بگویید: آقا! نکن، این کار یا این حرف درست نیست…طرف هرکسی هست- بنده که طلبه حقیری هستم- از بنده مهمتر هم باشد.
استاد شهید مطهری:
در نوشتههای خود هم تصریح کردهام که مراجع، فوق انتقاد به مفهوم صحیح این کلمه نیستند، و معتقد بوده و هستم که هر مقام غیر معصومی که در وضع غیر قابل انتقاد قرار گیرد، هم برای خودش خطر است و هم برای اسلام ... ضمن این که مانند عوام فکر نمیکنم که هر طبقه در طبقه مراجع قرار گرفت، مورد عنایت خاص امام زمان(عج) است و مصون از خطا و گناه و فسق است؛ که اگر چنین چیزی بود، شرط عدالت بلاموضوع بود.
قسمتی از خطابه امام حسین(ع) در منا خطاب به خواص، علما و آگاهان امت؛ یکسال قبل از حادثه عاشورا:
... مردم به نام دین از شما حساب می برند و و احترام میگذارند و شما را بر خودشان ترجیح می دهند، در حالی که هیچ فضیلتی بر آنها ندارید و هیچ خدمتی به این مردم نکردهاید و مردم مجانی برای شما احترام قائلاند و شفاعت شما را می پذیرند. شما به نام دین است که اعتبار و نفوذ کلمه دارید؛ در خیابان ها مثل شاهان راه می روید و با هیبت و کبکبه رفتار می کنید. به راستی چگونه به این احترام و اعتبار اجتماعی رسیدهاید؟ فقط به این علت که مردم از شما توقع دارند که به حق خدا قیام کنید؛ اما شما در اغلب موارد از انجام وظیفه و احقاق حق الهی کوتاهی کردهاید و حق رهبران الهی را کوچک شمرده اید...
نشریه شماره 3