همسرم می گفت؛ دفاع از سوریه یعنی دفاع از ایران و افغانستان

مینا کمالی/ واگویه های یک زن ازآرمان های همسرشهیدش

روزهای پر شور انقلاب اسلامی ایران و دوران هشت سال دفاع مقدس هیچ وقت، صلابت و فداکاری زنان ایرانی و افغانستانی را فراموش نخواهد کرد. اگر چه درباره حضور زنان و مردان افغانستانی در صف تظاهرات علیه طاغوت و خون دادن و جانبازی آنها در دفاع از کیان اسلام و مرزهای کشورمان در مقابل رژیم بعثی عراق، کمتر گفته شده است؛ اما غیور مردان و شیر زنان افغان در راه آرمان های امام که بر گرفته از اسلام ناب محمدی(ص) است، همیشه در صحنه جهاد و مبارزه و ایثار ثابت قدم بودند.

در راه چمران...

فاطمه حیدری /دوربین ارتفاعات فلسطین را نشان می داد و صدایی از پشت آن میگفت: « هدف نهایی آن کوه سفید بلند روبرو است،بلندی های جولان ما دست اسرائیل است وان شاالله به حق فاطمه الزهرا(س) آمده ایم اینجا کار ناتمام شهید چمران را تمام کنیم، کار ناتمام احمد متوسلیان را...» صدای شهید صدرزاده بود، و کنارش مردی ایستاده بود، با یک دوربین دوچشمی،که نگاهش به همان ارتفاعات سفید بود...

شهید خالد شوقی الاسلامبولی

فاطمه حیدری/

17 سپتامبر 1978 جهان اسلام در بهتی عظیم فرو رفته بود...

انورسادات رئیس جمهور وقت مصر با رژیم صهیونیستی قرارداد صلح امضا کرد!

وی با امضای این قرارداد موسوم به پیمان کمپ دیوید، اجازه هرنوع دخالت آمریکای جنایتکار و اسرائیل خونخوار را در این کشور اسلامی صادر کرد!

اشرقت فرزند فلسطین

علی اصغر مرتضایی راد/ و اشرقت الارض بنور ربها...

آمدی تا نور خدا باشی در زمین خدا، پدرت تو را اشرقت نام نهاد گویا می دانست روزی خواهد رسید که نور شهادتت ریشه دژخیم روییده از تپه صهیون را خواهد خشکاند. شاید آن زمان که جمله " القدس عروس عروبتکم" را بر در و دیوار حک می کردی کسی از امواج خروشان نوری که از اعماق دلت زبانه می کشید خبر نداشت. آخر دخترک نوجوان را چه به جهاد و آرمان خواهی؟!

اما اشرقت؛ تو به پیروی از مقتدایت نصرالله روانه میدان نبرد شدی و مانند نسیبه قهرمان احد و منجی جان رسول الله، یک تنه و با دست خالی به نبرد با بت پرستان و مشرکان زمانه ات برخاستی.

"بارک الله یا نسیبه الفلسطین"

سلام بر آن پیشاهنگ جهاد و شهادت در زمان ما

سید حامد ترابی/ شاید آن روزی که یک طلبه وسط بازار یا حیاط حوزه علمیه چهارپایه زیر پایش می گذاشت و از حکومت اسلامی دم می زد و به طاغوت اعتراض می کرد همه طلابی که او را می دیدند به دید حقارت نگاهش می کردند! در حوزه هایی که احکام طهارت و نجاست حرف اول را می زند و تقیه همه دین شده است، چه معنی دارد که یک طلبه اینچنین رفتار کند؟ پس کی به تهذیب اخلاق اش می رسد؟! اصلاً چه معنی دارد که یک طلبه به جای بیان دائمی احکام وضو از ایران به مصر برود . با سنی ها وحدت کند؟ یاللعجب! اگر همین الآن هم یک آخوند و ملا دم از وحدت شیعه و سنی بزند خیلی از هیئتی ها تکفیرش می کنند!

مبارک سردار..!

سید حامد ترابی:

شهادت را نه در جنگ، در مبارزه می دهند. جمله ای آشنا از سید مرتضی آوینی که این روزها بیشتر ذهن را درگیر می کند.

شهید را برخی برای جنگ می خواهند نه برای مبارزه، چرا که مبارزه دائمی است و بعد از جنگ هم می توان مبارز بود و شهید شد؛ می توان لحظه ای از حرکت دست شست، اما اگر شهادت را مختص جنگ بدانیم آنگاه به راحتی بعد از جنگ حتی اسم شهدا را از کوچه و خیابان هایمان پاک می کنیم، راه روشن شان که جای خود دارد.