روستای ماه فیروزان!!!!!!
در حال حاضر بیش از ۴۵۰ خانوار در این روستا زندگی می کنند ، که حدود ۳۰۰ خانواده غیر بومی و مهاجر هستند که زندگی در این روستا را به دلیل نزدیکی به شهر شیراز بر شهرستانها و مناطق عمدتا محروم خود ترجیح داده اند
اکثرخانواده های این روستا، خانواده هایی از اقشار مستضعف و یا خانواده های بد سرپرست هستند که دارای مشکلات فرهنگی نیز می باشند.
این روستا با وجود نزدیکی به شهر شیراز با مشکلات زیادی روبروست و بسیاری از خانواده های این روستا دارای مشکلات فرهنگی و اقتصادی بسیاری هستند.
ماه فیروزان از امکانات رفاهی از جمله خانه بهداشت، کتابخانه، پارک کودک و خدمات ارتباطی روستایی بی بهره است. عدم وجود تاکسی روستایی و سرویس های منظم حمل و نقل موجب شده است که متاسفانه شمار قابل توجهی از فرزندان این روستا به ویژه دختران پس از طی دوران ابتدایی از ادامه تحصیل باز بمانند.
عدم امکان تامین هزینه های ایاب و ذهاب و مخارج تحصیل برای خانواده های کم بضاعت این روستا مهمترین عامل ترک تحصیل دانش آموزان در دوران دبستان و یا دبیرستان بوده است.
هیچ کدام از خیابانها و یا کوچه های روستا آسفالت یا زیر سازی ندارد؛ در سالهای گذشته نیز چندین نفر به دلیل وضعیت بد کوچه ها و خاکی بودن خیابان ها دچار بیماری های ریوی و سالک شده اند.
لازم به ذکر است با وجود چندین کارخانه وشرکت بزرگ در جاده ورودی روستا متاسفانه هیچ گونه کمکی از این شرکتها و کارخانجات به دهیاری روستا نمی شود. در این روستا با وجود آنکه شبکه کابلی زیرزمینی مخابرات تا فاصله حدود ۵۰۰ متری وجود دارد ، اما متاسفانه مردم این روستا از نعمت تلفن ثابت محروم هستند .
متاسفانه به غیر از فرماندار و
بخشدار محترم هیچ کدام از مسئولان متولی فرهنگ و یا معیشت شهر شیراز به موقعیت و
یا حتی شاید اسم ماه فیروزان آشنایی ندارند. تا به حال چندین بار به کمیته امداد و
بقیه ارگانها مشکلات روستا انتقال داده شده اما متاسفانه رسیدگی نشده است. مخصوصا
اداره بهداشت منطقه ای و شهرستان شیراز هیچگونه رسیدگی به مشکلات بهداشتی روستا
نکرده اند.
نشریه شماره 3
محمد