حمله ناو جنگی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایران به زبان رمان روایت می شود
گرفتاری «آدمخوار» در بروکراسی اداری، تولید «ناو وینسنس و گرگ خندان»را رقم زد
هنگامی که فیلم‌هائی مثل "آرگو"، "بدون دخترم هرگز" ، "سنگسار ثریا" و ... به اکران عمومی درمی‌آیند خشمگین می‌شویم، انتقاد می‌کنیم و می‌گوئیم این‌گونه رفتارها ظلم فرهنگی است، که قطعاً همین‌طور هم هست؛ اما باید دید در عمل و در مقام مقابله با این هجمه‌ها چه کرده‌ایم؟ چند رمان در رابطه با موضوع گروگانگیری نوشته‌ایم؟ چند فیلم در مورد موضوع دکتر محمودی ساخته‌ایم؟ و در ارتباط با سقوط هواپیمای مسافربری ایران، به خلق چه آثاری دست زده ایم؟
به نظر می‌رسد آن‌طور که باید تولیدات فرهنگی، هنری را جدی نگرفته‌ایم و به همین که دیگران به ما جسارت کنند و ما عصبانی بشویم، مشت گره کنیم و رگ گردن‌مان متورم شود و محکوم کنیم و بیانیه بدهیم قانع شده‌ایم. آیا واقعاً تلاش ما در همین سطح کافی است؟ رفتار آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا در هشتاد و پنجمین دوره ی جایزه ی اسکار در این زمینه قابل توجه است. در حالی که دو فیلم "لینکلن" و "سی دقیقه بعد از نیمه شب" در عرصه‌ی سینمای سیاسی و تاریخی ساختار مناسبی داشتند، اما سرانجام فیلم "آرگو" به عنوان بهترین فیلم انتخاب شد. فیلمی که حتی در لیست نهائی نامزدهای بهترین کارگردانی حضور نداشت. یا پس از حادثه 11سپتامبر موج تولیدات فرهنگی از قبیل فیلم و داستان به دستور حکومتی مستقیم شکل گرفت و به نحوی برد پیدا کرد که نویسندگان و هنرمندانی از کشورهای مختلف در این امر شرکت کردند. در این شرایط و با دیدن حمایت بی نظیر دشمنان از آثار جبهه مقابل، تعلل و بی مهری ها در انتشار آثار فاخر و منحصر به فرد در سطح کشور، علاقمندان هنر و ادبیات ایران اسلامی را دلگیر می‌کند.
به عنوان مثال رمان «آدمخوار» که زمستان سال 91 نوشتن آن به پایان رسیده و موضوع جالب توجهی دارد از آن زمان تاکنون در پیچ و خم های اداری انتشارات بنیاد شهید گرفتار شده است. نویسنده صبور و خوش ذوق این اثر در گفتگو با خبرنگار صدای مردم گفت: محور اصلی این رُمان حمله ناو جنگی وینسنس به هواپیمای ایران ایر پرواز 655 از بندرعباس به مقصد دبی است و از دید یک خبرنگار آمریکایی- کانادایی روایت می شود و در ادامه کل جریان به صورت پازل آرام آرام کامل می‌شود.
کیا تصریح کرد: این اثر به خاطر اینکه در بستری خارج از کشور رخ می دهد و مستندات جالبی درباره این حادثه روایت می کند قابلیت ترجمه زیادی دارد. وی ابراز امیدواری کرد: رُمان «آدمخوار» بالاخره بعد از 3 سال گرفتاری در شوراهای کارشناسی و بروکراسی اداری تا 12 تیر امسال همزمان با سالروز سقوط هواپیمای مسافری ایرباس 300، پرواز 655 ایران ایر توسط ناو وینسنس آمریکا به بازار خواهد رسید.
این نویسنده توانای شیرازی خاطرنشان کرد: وقتی تاخیر ها حدود سه سال طول کشید من هم در این مدت بیکار ننشستم و روی متن کار کردم و نهایتا دو ورژن از این رمان تولید شد و در بازنویسی های مجدد یک نسخه دیگری شکل گرفت که آن را تحت عنوان«ناو وینسنس و گرگ خندان» به سوره مهر ارسال کردم. در این نسخه بُعد داستانی اثر پررنگ تر است و در حقیت داستانی حول این ظلم تاریخی نگاشته شده است.
«آدمخوار» و «ناو وینسنس و گرگ خندان» تنها مشتی نمونه خروار هستند. زمانی که کتاب ها پس از چاپ در انبار ادارات و نهاد های فرهنگی خاک می‌خورند، وقتی کتابی در سکوت خبری منتشر می‌شود و هنگامی که هیچ خبری از جلسه ی نقد و بررسی و یا حتی رونمائی کتاب نیست، نشانگر این است که به رغم وجود نهاد های فرهنگی عریض و طویل این چرخه معیوب کماکان ادامه دارد. متأسفانه عدم وجود یک تقویم فرهنگی جامع و عدم توجه به مناسبت‌هایی از این دست در نهاد ها و دستگاه های فرهنگی آسیب بزرگی است و باعث روزمرگی کارها می‌شود.
نشریه شماره4
